Komünizmin son dönemlerinin hüküm sürdüğü Romanya'dayız. Öğrenci olan Otilia ve Gabita, aynı zamanda da oda arkadaşıdırlar. Gabita'nın hamile olduğunu öğrenmesi ile büyük bir sorunla karşı karşıya kalacaklarıdır. Çünkü Romanya'da kürtaj yasaktır.

Fakat her yasağın kendisine bir de 'yasak delici' alternatif bir sistem yarattığı düşünülürse buna da bir çözüm vardır. Kürtaj yasal olmayan yollardan yapılacaktır. 2007 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye Ödülü'nün sahibi olan film, festivalde gösterildiğinden beri büyük ilgi ve övgü ile karşılandı. Romen sinemasının rönesansı olarak nitelendirilen film, sağlam senaryosu, akıcı ve inandırıcı diliyle dikkat çekiyor. Ölüm, devrim, kürtaj gibi hassas meselelere daima mizah eşlik ediyor filmlerde. Hatta diyaloglarda kendini belli eden, zaman zaman son derece sıradan detaylar üzerine şekillenen bir kara mizah söz konusu. Maddi olanaksızlıklara rağmen etkili bir görüntü çalışması, hareketli kamera ile sabit kameranın en uç kullanımlarını birlikte ortaya koyuyor. Ele alınan konuların çeşitliliğine rağmen komünizm dönemine de sonrasına da sert (ama kaba değil) eleştiriler var. 4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün, kürtajın yasak olduğu yıllarda dört aylık bebeğini aldırmaya çalışan bir genç kız ile onun özverili arkadaşının inanılmaz hikayesini anlatıyor. Yakalanma ve başarısızlık korkusu ile doktorun aşağılama ve tacizlerine maruz kalan ikili olayı "problemsiz" atlatsalar da, bir daha eskisi gibi olamayacaklarını fark ediyorlar. Otilia'nın kürtaj yaptıran arkadaşını otel odasında bıraktıktan sonra sevgilisinin evindeki doğum gününe gittiği sahnenin sinema tarihine geçeceğine ise hiç şüphe yok. Az önce tecavüze uğramış olan karakterin yaşadığı yabancılaşmayı kelimelerle anlatmak çok kolay değil; oyuncunun başarısı ise inanılmaz. Pek çok sinema dergisi ve internet sitesi tarafından yılın filmi seçilen 4 Ay, 3 Hafta, 2 Gün'ün aslında alışılmadık bir hikayesi ve anlatımı yok. Kürtaj farklı dönemlerde pek çok kültürde tartışılmış, yasaklarla karşılaşmış bir olgu. Fakat yönetmen bize kürtaj hikayesi ile eski sistemde insan ilişkilerinin geldiği noktayı gösteriyor. Bir yanda şaşırtıcı bir dayanışma öyküsü, öte yanda eşi benzeri olmayan bir aşağılama. Yönetmen ise gizli kürtajı bir gerilim filmi gibi ortaya koyarken, izleyiciyi ayrıntıları keşfetmeye davet ediyor. Doktorun sözcüklerle kurduğu imalı iktidar, doğum günü masasındaki sınıfsal aşağılamalar, karanlık sokaklar ve finaldeki yutkunduran yemek sahnesi unutulmaz. Yönetmen Cristian Mungiu, Zapping adını taşıyan distopik ve medyatik kısa filmi ile yetenekli bir sinemacı olduğunu yıllar önce kanıtlamıştı, bugün Rumen Yeni Dalgası'nın en öndeki isimlerinden biri olmasına şaşırmamak gerek. Komünizm döneminde gerçekçilikten uzaklaşan Romanya sineması bir yandan geriye dönüp komünizm döneminde yaşanılanları tartışırken, bir yandan da bugün içinde bulundukları durumu ortaya koyuyor. Devrim ne getirdi, ne götürdü sorularının cevapları uzun yıllar aranacak gibi gözüküyor. Yeni başyapıtlar bekliyoruz